Suku

80 000 mieszkańców Suku mieszkało w południowo-zachodniej części Demokratycznej Republiki Konga od XVI wieku. Ich głównym zasobem ekonomicznym jest rolnictwo. Uprawa ignamu, manioku i orzeszków ziemnych odbywa się głównie przez kobiety. Uzupełniają ją mężczyźni polujący z psami w okolicznym lesie oraz kobiety zbierające dzikie jagody, orzechy i korzenie. Sporadyczne wędkowanie w rzece Kwango zapewnia również trochę jedzenia. Chociaż polowanie rzadko dostarcza znaczne ilości mięsa do diety Suku, uważa się je za ważną część męskiej kultury. Plantacje palmowe dostarczają Suku oleju palmowego, ważnego towaru dla handlu lokalnego i międzynarodowego.

Rzeźba z drewna jest sztuką dworską połączoną z hierarchią społeczną. Posągi zawierające magiczne składniki mają wrogie lub korzystne funkcje. Leki są umieszczane w brzuchu postaci, który jest zamknięty korkiem z żywicy lub zamknięte w małych woreczkach zawieszonych na szyi lub w talii. Posąg trzyma w chacie, która stoi w zamknięciu domu naczelnika. Suku na północy mają posągi, mulomba: mają jedną rękę wyciągniętą, by zdobyć prezent. Rzeźby noszą fryzurę typową dla wodzów terytorium i linii. Suku także rzeźbi figury, które są używane podczas ceremonii płodności i klęczących lub skulonych postaci fetyszu. Są one używane jako figurki przodków lub jako personifikacja złego ducha.

Suku mają inicjację, n-khanda. W lesie buduje się specjalną chatę, aby schronić postulantom podczas ich odosobnienia; wydarzenie kończy się obrzezaniem, okazją do wielkich zamaskowanych uroczystości, w tym tańców i pieśni. Maski spełniają kilka funkcji: niektóre służą jako ochrona przed siłami zła, inne zapewniają płodność młodym wtajemniczonym. Ich rola polega na zastraszaniu ludzi, uzdrawianiu chorych i rzucaniu zaklęć. Maski zaklęć inicjatora nie “tańczą”. Ich pojawienie się musi wywoływać przerażenie, zwłaszcza kakuungu, z opuchniętymi policzkami, masywnymi rysami i wystającym podbródkiem. Suku używał także hełmów hełmu. Są one wycięte z cylindra z drewna, fryzura często zwieńczona przez osobę lub zwierzę. Te maski są podobno obrazem społeczności zmarłych starszych, w szczególności naczelników linii rodowej. Są wykorzystywane do promowania sukcesu w polowaniu, leczenia i karania przestępców. Nosili je także tancerze podczas pewnych ceremonii inicjacyjnych.